Talað tungum í kínversku lestinni

Lenti hliðin á sessunautum dauðans. Einn var tæpast mellufær í ensku en talaði samt í stikkorðum út í eitt. Þegar hinn sætisfélaginn sá að ég átti erfitt með að skilja blaðrið byrjaði hann að þýða það - yfir á þýsku! Ekki leið að löngu þar til þriðji tungumálasérfræðingurinn blandaði sér inn í samtalið með innlegg á rússnesku.

Ég var sem betur fer mjög illa sofinn. Þannig að ég skreið upp í svefnkjouna og lét þá um að tala saman á móðurmálinu, urdú. Verst hvað beddinn var stuttur. Sennilega vegna þess að lestin var smíðuð í Kína fyrir smávaxna skáeygða menn.

Þegar ég kom á hótelið í Lahore var hótelstarfsmaðurinn undrandi að sjá mig aftur. Tilkynnti mér, nánast hneykslaður, að „konan mín" - við Sara höfum greinilega af praktískum ástæðum skráð okkur inn á hótelið sem hjón á sínum tíma - væri farin til Indlands með Bandaríkjamanninum. Hvurslags eignmaður lætur svona lagað viðgangast?

Í dag tek ég svo lest til Rawalpindi.

Athugasemdir

[Helga R.E. (IP-tala skráð) 25.2.2008 kl. 15:36]

Ég hef það á tilfinningunni að  Lífið hjá þér síðustu daga sé farið að snúast meira og minna um konur- ekta eða óekta - skiptir ekki máli? Hvað segir mamma við því?

[Greta Björg Úlfsdóttir, 25.2.2008 kl. 22:09]

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 26.2.2008 kl. 01:59]

Það er gaman að lesa ferðasöguna þína, vonandi kemstu heill heim   En reynslunni ríkari

[Egill Bjarnason, 26.2.2008 kl. 13:29]

hehe. tad tok mig sma tima ad fatta athugasemdina tina helga. eigum vid ekki bara ad segja ad konur seu thema sidunnar tessa vikuna.