Tíbet fórnað fyrir Íran

Er búinn að sækja um vegabréfsáritun í sendiráði Íran í Kabúl. Ef allt gengur að óskum fer ég um miðjan næsta mánuð yfir landamæri Afganistan og Íran, frá einu íslömsku lýðveldi yfir í annað.

Yfirvöld í Íran eru alræmd fyrir að vilja sem fæsta ferðamenn en sem betur fer eru sendiráðsmenn þeirra í Afganistan sagðir óvenju stimpilglaðir. Allavega á meðan maður er ekki frá Bandaríkjunum. Sá lýður er stranglega bannaður í landinu.

Einshvers staðar las ég að í þeim löndum í heiminum þar sem útlendingaeftirlit er hvað harðast, sé einkennandi að um helmingur landsmanna vilji flýja! Spurning hvort Íran sé eitt þeirra.

Ætlaði mér alltaf að heimsækja Tíbet og Nepal í þessari ferð en er hættur við. Bæði vegna þess að mér leiðist backtrack gegnum Pakistan og Indland og svo er hægara sagt en gert að komast til Tíbet um þessar mundir. Planið var að vísu að fara frá Pakistan yfir til Tíbet áður en ég komst að því að Kínverjar hleypa ferðamönnum aldrei gegnum þann inngang. Læt mig í staðin dreyma um að fara til Tíbet og Nepal seinna og taka Kína, Bangladess og Burma í leiðinni.

Veit hvorki hversu lengi ég verð í „öxulveldi illskunnar" né hvert leiðir liggja þaðan.

Athugasemdir

[Einar (IP-tala skráð) 28.3.2008 kl. 09:38]

Sá sendiráðsstarfsmaður sem ég talaði við var svo ánægður að ég væri að fara að hann gaf mér ríflegan afslátt af vegabréfsárituninni og um leið uppástungur að stöðum sem ég yrði að skoða.  Vinalegasta fólk í heimi, án vafa!   Svoooo margt að skoða og kynna sér, mæli með 3 vikum allavegna.

[Anna Guðný , 28.3.2008 kl. 09:51]

Langaði bara að láta þig vita. Var að skoða myndaalblúmið. Ótrúlega góða myndir hjá þer og sumar algjör fjársjóður. Ekki skrýtið að þú sért búinn að selja allavega eina.