Æ, þeir sprengju það ...

„Hvaða land er fallegast? Sýrland, Líbanon eða Ísrael?" spurði gestgjafi minn kíminn á meðan við virtum fyrir okkur landamæri fyrrnefndra landa, Líbanonmegin að sjálfsögðu.

Þennan dag, 25. maí, voru nákvæmlega átta ár liðin frá því Ísraelski herinn yfirgaf suðurhluta Líbanon eftir áralanga hersetu. Þeir reyndu misheppnaða endurkomu 2006, eins og flestir vita, en eftir það hafa 15 þúsund hermenn Sameinuðu þjóðanna vaktað svæðið.

Ferðamönnum er almennt  bannað að fara um svæðið en vegna þess að gestgjafinn var á bíl frá Sameinuðu þjóðunum voru okkur allir vegir færir.

Ætluðum Hizbollah safn en heimamenn höfðu þetta að segja: „No, Hizbollah museum. Israel! Buff!" Með öðrum orðum: Það er búið að sprengja safnið.

Í staðin skoðuðum við gamalt fangelsi - sem var reyndar líka búið að jafna við jörðu að mestu.

---

Í gærkvöldi bergmálaði kúlnahríð um hverfið mitt í borginni Tyre. Gestgjafinn kippti sér ekki upp við þetta. „Þegar heimmenn eru glaðir, þá skjóta þeir út í loftið. Þegar þeir eru reiðir, þá drita þeir líka út í loftið."

Þeir reyndust glaðir. Hassan nasrellah var nýbúinn að ávarpa stuðningsmenn. Hizbollah hefur samt tapað fylgi eftir lætin í Beirút fyrir skemmstu. Þau urðu samt til þess að binda enda á átján mánaða upplausnarástand í landinu.

Athugasemdir

[S.H (IP-tala skráð) 28.5.2008 kl. 11:06]

Þér láðist að geta þess að 81 létu líf sitt í þessari síðustu hrinu milli ”friðelskandi” Hizballah og  annarra íbúa Líbanon.

 

[S.H. (IP-tala skráð) 28.5.2008 kl. 21:44]

 

 

 

Þann 6.mars síðastliðinn var blaðakonan Parvin Ardalan væntanleg til Stokkhólms frá Íran til þess að taka við verðlaunum, sem kennd eru við Olof Palme. Verðlaunin sem skyldu afhent 8. mars voru að þessu sinni veitt fyrir baráttu Ardalan fyrir jafnrétti og bættri stöðu kvenna í írönsku samfélagi.

En Parvin Ardalan kom aldrei til Svíþjóðar.

Hún hafði gengið um borð í flugvélina í Teheran og var sezt þegar óeinkennisklæddir menn ruddust inn og tóku hana höndum. Flugstjórinn kvaðst tilbúinn að lyfta, því Ardalan hafði öll skilríki í lagi, vegabréf og áritanir, en hún tók þá ákvörðun að fara sjálfviljug frá borði af ótta við að henni yrði ekki leyft að snúa aftur til heimalands síns.

Hver var þá orsök þess að stjórnvöld í Íran meinuðu þessari konu að fara úr landi?

Ardalan, sem 41 árs gömul bendir á það hrópandi misrétti sem ræður milli kynjanna. Gift kona má ekki vinna utan heimilis án leyfis maka, ekki heldur getur hún farið til útlanda nema með sérstöku leyfi eiginmannsins. Hún fær ekki skilnað nema með samþykki mannsins, aftur á móti getur hann tekið sér fleiri hjákonur.Erfðaréttur konu og dætra er bara hálfur á við erfðarétt sona. Vitnisburður kvenkyns manneskju  gildir aðeins til hálfs á við karlkynið.

Stúlkur eru sakhæfar frá átta ára aldri, en drengir frá fimmtán ára. Líflátsdómi er þó ekki framfylgt fyrr en við átján ára aldur, sama gildir fyrir bæði kynin!

Ef gift kona er ótrú manni sínum er leyfilegt að grýta hana til bana án dóms og laga.

Konur verða að hylja sig frá hvirfli til ilja utan heimilis og í augsýn annarra karlmanna en maka. Vei þeirri konu sem vísar nakinn fót eða ökkla eða lokka sem óstýrilátir gægjast undan blæjunni. Þá er siðalögreglan fljótlega á hælum konunnar. Makeup eða aðskorinn fatnaður er stranglega bannaður.

 Í byrjun maí 2008 tók systir Parvin Ardelan við verðlaununum í Stokkhólmi.

En verðlaunahafinn sjálf sem þjáist af MS situr þegar í illræmdu fangelsi í Teheran dæmd til 2-3 ára fangelsisvistar fyrir baráttu sína.

[herdis (IP-tala skráð) 29.5.2008 kl. 11:18]

hmm... án þess að vilja bera blak af lögregluríkinu Íran, þá er þessi lýsing á götutískunni þar ekki í samræmi við raunveruleikann.

Þar fyrir utan þá segja kvenréttindafrömuðir víða í þessum heimshluta: Iss, slæðan er okkar minnsta vandamál. Eigum við ekki að einbeita okkur fyrst að þeirri réttindabaráttu sem skiptir raunverulega máli fyrir velferð kvenna?

En Egill, gott að þú komst niður eftir til Hisbollahstan. Fullt af "Israel - búmm!" stöðum þar...

[Egill Bjarnason, 29.5.2008 kl. 12:45]

tad merkilegt hversu mikid er fokusad a kynjamisretti i Iran. Thar rikir vissulega ekki jafnretti en konur eru i mun betri stodu en stollur sinar i odrum asiurikjum.  

[S.H. (IP-tala skráð) 29.5.2008 kl. 13:47]

Sjá ennfremur:"Prostitution bakom slöjan" eftir Nahid Person

svt.se/svt/jsp/Crosslink.jsp?d=58360&a=487352&printerfriendly=true 

[S.H. (IP-tala skráð) 30.5.2008 kl. 11:01]

 

 

Já  og merkilegt hvernig blaðamaður skrifar ” en stöllur sínar” þegar skrifa á stöllur þeirra. Einnig myndi ég nú skrifa Asíuríki með stórum staf……….