Blessuð sé minning Arafat

Tug þúsund Palestínumenn minntust dánardags Yesser Arafat í Ramallah í gær, 11. nóvember. Ég lét mig að sjálfsögðu ekki vanta á þessa mögnuðu minningarathöfn. Verst að ég skildi ekki allir ræðurnar þar sem meistarinn var lofsamaður ...

Hitti arftaka Arafats, Muhammed Abbas, á athöfninni. Náði reyndar ekki að kasta kvecju á kallinn vegna þess á svipstundu var mér stjakad í burtu af einum af lífvörðum hans. Abbas virtist frekar töff náungi en samanborið við Arafat þykir hann frekar slappur leiðtogi.

Sumir samsæriskenningasmiðir ganga svo langt að segja að Abbas beri ábyrgð á dauða Arafats. Sem kunnugt er varð hann bráðkvaddur fyrir tveimur árum og dó úr blóðeitrun á sjúkrahúsi í París. Franskir læknar segja ekki útilokað að honum hafi verið byrlað eitur og samkvæmt öfgafullum kenningum voru þar skósveinar Abbas að verki.

--

Að lokum ein mikilvæg leiðrétting: Í síðasta driti á þessari síðu var sagt að Palestínskur drengur hefði slasast illa þegar hann varð fyrir gúmmíbyssukúlu frá ísraelskum hermanni. Hið rétta er að hann var skotinn með ekta byssukúlu!

Athugasemdir

[Elín (IP-tala skráð) 12.11.2006 kl. 23:59]

Loksins drit...Smá íslenskunagg... en ég held að það sé réttara að segja að Arafat hafi veikst fremur snögglega og þau veikindi hans hafi dregið hann til dauða. Bráðkvaddir menn deyja á stundinni.

[ragnarr (IP-tala skráð) 13.11.2006 kl. 14:04]

Þessir júðar ættu að horfa á Borat. Geta lært margt af henni.

[Máni (IP-tala skráð) 13.11.2006 kl. 15:34]

Sammála Ragnari.

En gott að sjá að þú ert hættur að grenja Egill og byrjaður að drita ferðasögu á netið aftur!